Puanım: 5/5
"Herkes biraz delidir. Sadece bazıları, bunu daha iyi gizler." Konuşamıyorum. Yazamıyorum. Çünkü hiçbir cümle, hiçbir kelime, hiçbir harf bu mükemmelliği ifade etmemde yeterli olmaz.
O kadar güzeldi ki okurken mutluluktan öldürdü, o kadar akıcıydı ki can sıkıntımdan eser bırakmadı. O kadar efsaneydi ki ki asla unutamayacağım serilerin arasına girdi.
Mara Dyer serisi efsaneydi. Ve bitti.
Daha fazlasını istiyorum. Daha fazla Mara, daha fazla Noah, daha fazla Jamie, daha fazla kitap istiyorum.
Böyle bir hayalgücü, böyle bir olay döngüsü ve böyle bir eseri yazmak gerçek bir profesyonelliğin göstergesi. İkinci kitaba yaptığım yorumu hatırlîyorum da son kitap kitap hakkında okuduğum yabancı yorumlar bende büyük bir hayalkırıklığı dalgası yaratmıştı. Ama bütün düşüncelerimi sözlerimi ve hislerimi bana yedirtti bu kitap.
Bir serinin hiçbir kitabı da bu temposunu azalatmaz, üstelik daha da arttırarak devam eder?! Michelle Hodkin bunu başarmış işte!
Hem gerilimli, hem paranormal hem aksiyonlu bir kitaptı. Okurken insan ister istemez geriliyor ama bu öyle harika bir duygu ki bir sayfa daha diye yalvarıyorsunuz.
Kitaptan hoşlanmamın bir diğer sebebi ise sonuydu. Cidden klişe saçma bir son okumadığım için aşırı mutluyum. Saçma sonlar kitaptan nefret ettiriyor çünkü. Ama Mara Dyer bana bunu yaşatmadı. Çünkü o bir efsane !
Lütfen,lütfen; lütfen bu seriyi okuyun. Belki ilk kitabı hoşunuza gitmemiştir ama diğer kitaplara da bir şans verin. Çünkü cidden harika bir seri. ●●● "Benim adım Mara Dyer değil ama avukatım bir isim seçmek zorunda olduğumu söyledi" ●●●
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder